Het vrouwtje met de zwarte voet

Nog een dag en dan zit het coschap er alweer op. Wat is dat snel gegaan zeg!
De laatste weken op de chirurgie waren afwisselend leuk en minder leuk. Op sommige dagen heb ik erg leuke dingen gezien maar andere dagen zoals de dagen op de poli waren minder interessant.
Heb hier een ding erg goed geleerd en dat is wachten. Wachten tot er patiënten komen op de poli, wachten op een assistent, wachten op een supervisor, wachten op OK voor de operatie begint... En dan bedoel ik niet een paar minuten wachten, maar uren. Een kei in wachten ben ik geworden, dat wel.
Heb deze week een hele interessante casus gezien. Op de spoedeisende hulp was een 85 jarige vrouw met langerbestaande beenklachten. Ze had al langere tijd last van een zweer aan haar been. Maar nu vond ze het tijd om naar het ziekenhuis te gaan. De reden was dat haar voet een beetje zwart was geworden en er eigenlijk bijna afviel. Aan het onderbeen was alleen nog bot te zien, er zat geen vel of spier meer omheen (heb wel foto's, maar kan deze echt niet online zetten, voor diegene die het echt graag wil zien, vraag me thuis maar eens). Ik heb echt nog never nooit niet zoiets gezien. Er zat gewoon een dood been aan haar lichaam! Echt onvoorstelbaar dat het zover kan komen dat iemand zijn been er bijna afvalt voordat iemand naar de dokter gaat. Achteraf hoorde ik dat dit een onverzekerde patiënt was en dat de reden dat ze niet eerder was gekomen wel eens kon zijn dat ze geen geld hadden om de operatie die nodig was te betalen. De operatie zou zo'n 300 Euro moeten kosten. Ongelooflijk.
Uiteindelijk moest het been geamputeerd worden. Heb deze operatie mogen bijwonen, was indrukwekkend om te zien. Dit is dus echt zo'n casus die je alleen in de tropen kan meemaken, hoop ik tenminste.
Deze week verder nog een aantal leuke dingen gedaan. Zo zijn we een keer meegenomen voor lunch door mijn begeleider, baas van de thoraxchirurgie. Was erg leuk.
In het weekend hebben we een dagtocht naar het Diengplateau gemaakt. Dit is een soort hooggebergte in Centraal Java. Deze trip maakten we tot onze verrassing samen met een Russische toerist die dit ook ging bezichtigen. Na wat aftasten en de nodige opmerkingen over of wij wel wisten dat wij (Nederlanders) hier zo'n 300 jaar lang over de boel geregeerd hadden werd het wel gezellig. We zijn heel wat meer te weten gekomen over Rusland en dat het geen goed idee voor ons was om met de "TransSiberie-express" te gaan.
Het Diengplateau was prachtig om doorheen te rijden. Daar hebben we een gids genomen om ons de mooie plekken te laten zien. Eerst wat mooie tempels bekeken maar niet overal ingegaan omdat de mythe bij een van de tempels was dat als je daar als vrouw naar binnen gaat je je man toestemming verleent om vreemd te gaan. Die tempel hebben we dus maar even gelaten voor wat die was.. Hierna verder gereden naar vulkanisch gebergte waar kokend heet water uit de grond omhoog kwam. Erg mooi om dit natuurgeweld te zien. Nog gestopt bij een prachtig kratermeer dat door de lichtstralen van de zon verschillende kleuren kreeg. Hier natuurlijk paar mooie kiekjes genomen.
Op zondag hebben we een poging gewaagd om meer over de geschiedenis van dit land te weten te komen door een bezoek te brengen aan "Fort Vredeburg" . Tot onze irritatie werden we geen steek wijzer omdat alle belangrijke dingen alleen in het Indonesisch geschreven waren.

Zaterdag komt Ruben op het vliegveld van Yogyakarta aan. Heb erg zin om hem na 7 weken weer te zien.
Helaas gaan de wegen van Maris, Lianne en mij hierna scheiden. Zij gaan namelijk na het weekeinde verder reizen naar Bali. Lianne haar vriend zal over een week op Bali aankomen waar Mariska en Lianne hem dan ophalen. Maris zal dan nog een weekje rondreizen en Lianne samen met haar vriend nog 2 weken voordat ze terug vliegen naar Nederland. Ruben en ik zullen 4 weken door Indonesië gaan reizen. Het plan is om Bali, Lombok en nog een paar mooie kleine bounty-eilandjes te bezoeken. Heb hier erg veel zin in!

Liefs Maaike

Ooh ja nog een leuk weetje: we zijn erachter waarom een tuk tuk, tuk tuk heet. Zo'n fietskarretje (becak) waar je mensen in kan vervoeren wordt hier namelijk vooral gebruikt om in te tukken! (zie foto)