Mijn eerste bevalling!

Na de rust van de eerste weken heb ik deze week een hoogtepunt van mijn coschap bereikt. Voor het eerst heb ik een bevalling gedaan! 
Na een week op de verloskamers geweest te zijn mocht ik maandag zelf een bevalling doen.  Met wat hulp van de arts-assistent heb ik geholpen om een meisje geboren te laten worden. Haar naam is Caira.. Dit was een heel bijzondere ervaring. Het was prachtig om te zien hoe zo'n klein mensje geboren wordt en dat je daar ook nog iets aan bijgedragen hebt is  helemaal bijzonder. Ik wist al zeker dat ik gynaecoloog wilde worden maar deze ervaring heeft dit nog meer bevestigd. Wat een prachtig vak! 
Nadat ik de volgende ochtend na deze mooie ervaring weer op de verloskamers kwam viel ik meteen weer met mijn neus in de boter want er was een bevalling aan de gang waar ik bij mocht helpen. Voor ik het wist had ik een half uur later mijn tweede bevalling gedaan. Dit keer was het een jongetje. Beide baby's waren trouwens goed gezond en beide ouders erg blij! Dit was mooi om te zien. 
Na de geboorte van het kind volgt de geboorte van de placenta. Ze hebben in dit land een bijzondere traditie voor wat ze met de placenta doen. In Nederland verdwijnt deze na onderzoek netjes naar een of andere verwerkingsplek. Maar hier nemen de ouders de placenta mee naar huis. Ze nemen het mee in een pot van aardewerk en bewaren het thuis om het vervolgens te begraven. Ik heb meerdere verhalen gehoord over waarom dit is. Sommige mensen zeggen dat het is omdat er een soort van licht in de placenta zit die ervoor zorgt dat de baby niet bang is. Anderen zeggen dat het is omdat de zus/broer van de baby in de placenta zit. In ieder geval is het een traditie op Java om de placenta mee te nemen naar huis om hem te begraven. Zeer bijzonder! 
In de voorgaande week heb ik nog een aantal keizersneden mogen bijwonen. Het was erg interessant om te zien hoe verschillend een OK is in vergelijking met bij ons. Zo lopen ze hier op blote voeten op de OK. Ook al ligt er bloed op de vloer, dan banjeren ze er gewoon doorheen. Ik doe hier niet aan mee hoor..
Ook heb ik nog een operatie mogen bijwonen van een baarmoederverwijdering. Erg interessant om te zien.  Al met al vermaak ik me nu erg goed en krijg ik voldoende dingen te zien. Wel is het af toe schrijnend om het contrast te zien tussen de gezondheidszorg hier en in Nederland. Zo hangt het er hier maar net vanaf welk soort verzekering je kunt betalen en welke behandeling je dan krijgt. Zo zijn er verschillende typen verzekeringen van lage klassen tot VIP. De VIP patiënten worden alleen behandeld door de consultant (een soort superspecialist). Mensen met een lage verzekering worden gewoon door de arts-assistenten behandeld en geopereerd. Ook krijgen mensen hier verschillende medicijnen afhankelijk van de soort verzekering. Arme mensen krijgen alleen de goedkope medicijnen terwijl de rijken alle keus hebben. Ze moeten zelfs naar verschillende apotheken om de medicijnen op te halen. In Nederland kan je je dit niet voorstellen. Ik heb gehoord maar gelukkig niet zelf meegemaakt dat als een moeder tijdens de bevalling overlijdt en het kindje blijft leven, dat als de vader de rekening van de kosten niet kan betalen hij het kindje in het ziekenhuis achter moet laten. Iemand die de rekening wel kan betalen mag het kind gewoon meenemen en als er niemand komt  om de rekening te betalen wordt het kindje naar een weeshuis gebracht. Dit schijnt best wel vaak voor te komen. Gelukkig heb ik dit nog niet gezien, dan zou  ik ze allemaal wel mee willen nemen naar huis. Het is ons duidelijk geworden dat je leven en de kansen die je in je leven krijgt hier erg afhangen van hoe rijk je familie is, echt onvoorstelbaar.
Elke dag maak ik hier weer mooie dingen mee maar zie ook de andere kant van dit land en besef me des te meer hoe goed wij het hebben getroffen door in Nederland geboren te zijn.